ချစ်သော ဇာတိမြို့ကလေးမှ အပြန်
ဇာတိမြို့လေးမှာ ၅ ရက်တာ အလွမ်းပြေနေထိုင်ခဲ့တဲ့အတောအတွင်း ဆွေမျိုးဉာတိတွေက တစ်အိမ်ပြီးတစ်အိမ် ထမင်းဖိတ်ကျွေးတာမို့ စိတ်ရင်တနှီးရှိလှပါတယ်။ ဇာတိမြို့လေးက အပြန်မှာတော့ နောက်တစ်ခေါက် ဘယ်တော့ပြန်ရောက်နိုင်ဦးမလဲဆိုတဲ့မေးခွန်းက ကျွန်မအတွက် အဖြေမဲ့နေပြီး မွန်းကျပ်လေးလံစေပါတော့တယ်။ ကျွန်မရဲ့ မြို့လေးက မြို့သူမြို့သားတွေကလည်း ဖြစ်ပျက်လာသမျှလောကဓံကို ကြံ့ကြံ့ခံပြီး ရင်ဆိုင်ရှင်သန်နေဦးမှာဖြစ်သလို မြို့လေးရဲ့ အလှတရားတွေ၊ ငြိမ်းအေးခြင်းတွေ၊ သာယာချမ်းမြေ့မှုတွေ ပြန်ရဖို့ စောင့်လင့်နေမှာ အသေအချာပါပဲ။